شب خط خطی

تو این شبهای خط خطی             ستاره های پاپتی 

گم شدن و نیست توی راه            فانوسک رفاقتی 

به هر کی می خوای دل بدی        دل میگه نه به راحتی 

دنیا چه آلوده شده                      به سم بی صداقتی 

پاهای عشق و عاشقی               تاول زده بگی نگی 

انگار تموم زندگی                       گرفته بوی کهنگی 

باید با دنیا کاری کرد                    بیشتر از اینها نشه بد 

یه پای عشق و عاشقی              مرحم دلدادگی زد 

باید دوباره تازه شد                     توی هوای رابطه 

باید دوباره خط کشید                  رو هر چی رسم غلطه  

تا که بودیم نبودیم کسی 

                         گشت ما را غم بی همنفسی 

تا که رفتیم همه یار شدند 

                         خفته ایم و همه بیسدار شدند 

قدر آیینه بدانیم چو هست 

                         نه در آن وقت که اقبال شکست 

در این زندان غم دیگر اسیرم 

                          مبادا از غم تو من بمیرم 

بیا پیشم تو ای یار قدیمی  

                          بیا پیشم بمان تا من بمانم 

پری

چه دروغه مهربونی آخرش تنها می مونی 

چشم من چه بی فروغی ای پری تو هم دروغی

عشق یعنی اشک توبه در قنوت،

خواندنش با نام غفار الذنوب

عشق یعنی چشمها هم در رکوع،

شرمگین از نام ستار العیوب

عشق یعنی سر سجود و دل سجود،

ذکر یارب یارب از عمق وجود

هر چند حال و روز زمین و زمان بد است
یک تکه از بهشت در آغوش مشهد است
حتی اگر به آخر خط هم رسیده ای
آنجا برای عشق شروعی مجدد است